Dünyanın en uzun türküsüydü hasret türküsü...
Ayrı dünyaların ortak diliydi.
Bitmek bilmeyen günlerin, haftaların, yılların kelimesiydi.
Umudun diri tutulduğu masum
yüreklerin ifadesiydi.
Ayrılıkların, sevdaların
gözyaşıydı.
Herkesin kalbinde var olan sonsuz
acısıydı.
Kimi zaman ana babanın, kimi zaman
evladın, sevgilinin adıydı.
Kara trenlerin, giden gemilen ardından
sallanan bir eldi .
Sevdanın en zor duygusuydu.
Gözleri ıraklarda olanların müthiş
ağrısıydı.
Ve hala insanların dilinden düşmeyen bir türküydü hasret...
Melek GEDİK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder